خواص داروئي

تعداد صفحات:18
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
خانواده سيب زميني (Solanaceae)
مواد شيميايي موجود در سيب زميني
سموم موجود در سيب زميني
سبز شدن رنگ پوست سيب زميني
سولاتونين
سولانين
سيب زميني
نگهداري سيب زميني
كليات گياه شناسي
تركيبات شيميايي
خواص داروئي
طرز استفاده
مضرات

خانواده سيب زميني (Solanaceae):
بيش از 150 ماده شيميايي در سيب زميني شناسايي شده است كه شامل سولانين، اسيد اگزاليك، ارسنيك، تانن، نيترات و بيش از يكصد ماده ديگر ميباشد. سولانين كه يك آلكالوئيد تلخ مزه است بر اثر قرار گرفتن غده ها در معرض نور در اپيدرم ساخته ميشود و بر اثر تجمع آن رنگ غده سبز و مزه تلخ ايجاد ميگردد. مصرف 25-20 ميلي گرم از آلفا – سولانين براي انسان سمي و ممكن است باعث توليد نوزادان ناقص الخلقه شود. سيب زميني داراي يك بازدارنده آنزيم اينورتاز (Invertase) است كه مانع هيدروليز شدن قندها ميشود. فلفل نيز داراي ماده كاپسايسين (Capsaicine) است كه باعث ناراحتي هاي پوستي يا ناراحتي هاي معده ميشود. ميوه هاي گوجه فرنگي داراي توماتين (Tomatine) ميباشند كه يك گليكوآلكالوئيد استري است. بيشترين مقدار توماتين 87 درصد در ميوه هاي گرجه فرنگي سبز گزارش شده است. ميوه هاي قرمز رسيده 3-2 روز پس از برداشت همه توماتين خود را از دست ميدهند.
سـيـب زمـيـنـي بـا نـام عـلـمـي سـولانـوم تـوبــــروســــوم(solanum tuberosum) يك گـيـاه يـك سـالـه از خــــانـــواده (solanacea) مي باشد. گوجه فرنگي، بادنجان و فلفل هـا نيز جـــزو همين خانواده محسوب مي گردند. هندي ها در حدود 4 هـزار سـال پـيـش نخـستـيـن مـــردماني بودند كه سيب زمـيـنــي را در آمريكاي جنوبي در پرو كشت دادند. بيش از هـزار گـونه سيـــب زميني در سراسر جهان وجود دارد. نام نخست سيب زميني (batata) بوده است كه اسپانيايي ها آن را در قرن 16 به (potato) تغيير دادند. سيب زميني خوراكي در واقع قسمت غده مانند(tuber) ساقه زيرزميني گياه سيب زميني مي باشد. 2 نقش غده سيب زميني ذخيره غذايي گياه و خاستگاه نسل بعدي سيب زميني ها مي باشد.