دانلود پروژه عوامل بيماري زايي قارچي و باكتريايي زيتون

تعداد صفحات:85
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
چكيده
مقدمه
روش تحقيق و بررسي
بيماري هاي مهم درختان زيتون و بررسي هاي انجام شده روي آن در چنداستان
پژمردگي ورتيسليومي
بيماري لكه طاووسي زيتون
سرخشكيدگي شاخه هاي جوان
بيماري فوماژين يا كپك دوده اي
بيماري مومي شدن ميوه
پوسيدگي ريشه و طوقه
ماكروفوماي زيتون
آنتراكنوز زيتون
پوسيدگي بذر و هسته
بيماري فوماي زيتون
بيماري سرخشكيدگي سرشاخه ها
بيماري لكه برگي زيتون
خشكيدگي نوك سرشاخه ها
سل زيتون
نماتد مولد غده ريشه
گلسنگ زيتون
انگل گلدار سس
سرما و يخبندان
آفتاب سوختگي
ساير عوارض جوي
عدم باردهي
ريزش گل و ميوه
سال آوري
ستروني
خفقان ريشه
كلروز
بررسيهاي انجام شده در استان هاي مختلف
جمع بندي و بحث
روشهاي حفاظت
جداول پيوست
منابع

چكيده:
عوامل بيماري زاي قارچي و باكتريايي از مهمترين عوامل كاهش توليد زيتون در دنيا محسوب ميگردد. با توجه به اهميت اين محصول، در راستاي اجراي برنامه هاي توسعه كشت زيتون، مطالعات و تحقيقات همه جانبه‌اي در استان هاي كشور انجام شده است.
باغات زيتون كشور و نيز باغات مادري زيتون در شهرستان طارم عليا واقع در استان زنجان كه كانون توليد قلمه و نهال زيتون در كشور است، از لحاظ عوامل بيماري زايي و تعيين پراكنش هر يك از بيماري ها بررسي شده اند.
باغات مورد بررسي بطور تصادفي انتخاب شده و پس از بررسي درختان موجود در هر باغ، از علائم مشكوك و آلوده به بيماري نمونه برداري و بمنظور جداسازي عوامل بيماري زا به آزمايشگاه منتقل شده اند. به روشهاي معمول آزمايشگاهي و روش هاي توصيه شده براي هر عامل نسبت به جداسازي، خالص سازي و اثبات بيماري زايي عوامل قارچي اقدام گرديده و نمونه هاي مشكوك به عوامل باكتريايي و ويروسي در مؤسسات تحقيقات آفات و بيماري هاي گياهي مورد بررسي قرار گرفته اند. در هر باغ و كل منطقه براساس تعداد درختان بازديد شده و بيمار و تعداد باغات بررسي شده، ميزان آلودگي و پراكنش آن ها برآورد گرديده است.
مهم ترين عوامل پوسيدگي ريشه و خشكيدگي قلمه ها در ايران عبارتند از:
Fusarium solani Pythium ultimum, Rhizoctonia solani,. در نهال هاي يك ساله موجود در گلدان ها علاوه بر قارچ هاي مزبور Macrophomina phaseolina, Verticillium dahliae و به ندرت گونه هاي Phytophthora مشاهده گرديده كه باعث خشكيدگي نهال ها مي شدند.
در باغات جديدالاحداث نيز همه قارچ هاي فوق الذكر از ريشه و طوقه نهال هاي جوان بيمار جداسازي گرديده است كه با توجه به اينكه در باغات جديد الاحداث در اراضي باير احداث مي گردند و تقريباً عاري از عوامل مزبور مي باشند، به احتمال زياد اين عوامل توسط نهال هاي آلوده به باغات جديد منتقل شده اند. درباغات كهنسال قارچ هاي Armillaria mellea, Roselinia necatrix از ريشه درختان در حال زوال جداسازي گرديد.
در باغات مسن قارچ‌هاي بيماري زاي هوازاد نيز مورد شناسايي قرار گرفتند كه مهم ترين آنها عبارت بودند از Spilocea oleaginum عامل بيماري لكه طاوسي، Hormiscium oleae عامل خشكيدگي نوك سرشاخه ها و گونه هاي Alternaria عوامل لكه برگي.
در سال 78 براي كنترل عوامل بيماري زا عامل خشكيدگي قلمه ها و نهال ها اقدام به ضدعفوني خاك مورد استفاده نهالستان ها با متيل برومايد گرديد. نتيجه اين عمل در كاهش عوامل مزبور بالاخص Verticillium dahliae بسيار رضايت بخش بود.