اختراعات

تعداد صفحات:30
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
كارخانه هاي فولاد سازي و نورد در رابطه با بخش خصوصي
آشنايي با مجتمع فولاد اهواز
واحدهاي عمده در مجتمع فولاد اهواز
سيستم انباشت و برداشت در مجتمع فولاد اهواز
واحد گندله سازي در مجتمع فولاد اهواز
واحد احياي مستقيم شماره يك در مجمع فولاد اهواز
واحد احياي مستقيم شماره دو در مجتمع فولاد اهواز
واحد احياي مستقيم شماره سه در مجمع فولاد اهواز
واحدهاي ذوب و پالايش آهن اسفنجي و ريخته گري مجتمع فولاد اهواز
واحد ذوب شماره يك
واحد ذوب شماره دو
واحد توليد اكسيژن، ازت، آهك
كارخانه نورد سنگين كاويان
بخش تامين آب براي مجتمع فولاد اهواز
مواد مصرفي و توليدات مجتمع فولاد اهواز
سنگ آهك لازم براي مجتمع فولاد اهواز
گاز طبيعي و برق لازم مجتمع فولاد اهواز
كانه آهن لازم براي مجتمع فولاد اهواز
فولاد سازي در جهان
نتيجه گيري
فهرست منابع

مقدمه:
رشد تكاملي علوم و فنون در جهان، حاصل مجموعه اي از كشفيات و اختراعاتي است كه زنجيروار به يكديگر مرتبط هستند.
كشفيات و اختراعات و نيز سير تكاملي علوم و فنون، مديون كار و كوشش و تحول هوش و استعداد انسان در طول حيات اوست.
متالوژها، همواره كوشيده اند تا مكانيسم مبادلات اجسام در فرآيندهاي احيا، ذوب، پالايش سنگ هاي معدني و ديگر روش هاي فيزيكي – شيميايي را فهميده و آن ها را تشريح كنند.
انسان هاي اوليه به علت شرايط محيط زندگي و سطح دانش خود، همواره اشباح را در نظر داشتند و مسائل متالوژي را به روشي كه در زندگي روزمره به آن عادت داشتند بررسي ميكردند. از جمله بوميان، نقش خداي آتش را در ذوب و احيا سنگ ها و توليدات فلزات، مستقيما دخيل مي دانستند.
آثار باستاني و بررسي هاي دانشمندان نشان مي دهد كه فلزات از عصر حجر و دوران باستان كشف و شناخته شده مي باشند.
آهن جزوه هفت فلزي است كه در دوران باستان شناخته شده است. اين هفت فلز عبارتند از طلا، نقره، مس، آهن، سرب، قلع و جيوه.
باستان شناسان قديمي ترين محل ابداع و توليد آهن از سنگ آهن را در ناحيه اي از آسياي صغير، در كنار رودخانه هيل در قفقاز كه به درياي سياه ميريزد ميدانند. در آن محل كاندهاي آهن و مس غني وجود داشته و به روايتي “چليبيها”، اولين بار روش توليد آهن از سنگ آن را اختراع كردند.
سرباره هاي آهن دار و نيز چون سفيد متعلق به هزاره سوم پيش از ميلاد، در تپه گيان كشف شده اند چون در سه باره، كوره هاي توليد مس و سرب مكشوفه در كرانه هاي كوير ايران، آهن اسفنجي ديده شده است، لذا دور از واقعيت نيست كه احتمالا اولين بار، آهن در ايران به عنوان يك ماده جنبي واحدهاي مذكور، توليد شده باشد.
توليد آهن از سنگ آن به روايتي حدود 2000 سال پيش از ميلاد در مصر انجام گرفته است. يونانيان و ساكنان قفقاز حدود 1000 سال پيش از ميلاد و چيني ها حدود 500 سال پيش از ميلاد آهن را بكار مي برده اند.
از نوشته هاي مصريان استنباط ميشود كه ساكنان ارمنستان بزرگ ترين مصرف كنندگان آهن در آن زمان بوده اند.
تقسيم بندي فلزات از نقطه نظر تاريخ كشف آن ها، طبق آثار باستان شناسان، پژوهش هاي محققين، به شرح زير ميباشد:
از 87 فلز مكشوفه:
7 فلز در دوران باستان
2 فلز در قرون وسطي
15 فلز در قرن هجدهم
43 فلز در قرم نوزدهم
20 فلز در هشت دهه قرن بيستم ميلادي كشف شده اند.
ملاحظه ميشود كه حدود سه چهارم فلزات كشف شده (يعني 63 تاي آن ها)، از قرن نوزدهم ميلادي به بعد، يعن در 180 سال گذشته، كشف شده اند. بديهي است كه كاهش تعداد فلزات مكشوفه در قرن بيستم نسبت به قرن نوزدهم ميلادي، به علت محدوديت كل فلزات بوده است.

تعداد صفحات:54
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
چكيده
مقدمه
فصل اول – كليات و تعاريف
گفتار اول – سير تاريخي هواپيما ربايي و جرايم عليه امنيت پرواز
گفتار دوم – تعريف هواپيما ربايي و جرايم عليه امنيت پرواز
گفتار سوم – شروع به جرم
گفتار چهارم – معاونت در جرم هواپيما ربايي
گفتار پنجم – هواپيما ربايي جرم مستمر
فصل دوم – ابعاد بين الملل هواپيما ربايي و جرايم عليه امنيت پرواز
گفتار اول – معاهدات قبل از كنوانسيون توكيو (ايران 1344 ملحق شد)
گفتار دوم – كنوانسيون توكيو 1963 راجع به جرايم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در داخل هواپيما (در ايران در دي ماه 1350 تصويب شد)
گفتار سوم – كنوانسيون راجع به جلوگيري از تصرف غير قانوني هواپيما (لاهه 1970) (ايران 1/7/50 ملحق و در 7/3/52 آن را تصويب كرد)
گفتار چهارم – كنوانسيون مونترال 1971 راجع به اقدامات غير قانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري
گفتار پنجم – ساير كنوانسيون‌هاي مرتبط با موضوع
فصل سوم – جرايم عليه امنيت پرواز در قانون جزاي ملي
گفتار اول – جرايم مندرج در قانون هواپيمايي كشوري مصوب 1328
گفتار دوم – جرايم مندرج در قانون مجازات اخلال كنندگان در امنيت پرواز هواپيما و خرابكاري در وسايل و تاسيسات هواپيمايي مصوب 49
گفتار سوم – قانون تشديد مجازات كبوتر پراني مصوب 15/3/51
گفتار چهارم – جرايم مندرج در قانون مجازات اسلامي مصوب 75
نتيجه گيري
منابع و ماخذ

چكيده:
با انواع اختراعات و تسهيلات فراواني كه در امور مربوط به حمل و نقل كشورها، به ويژه حمل و نقل هوايي، پديد آمده؛ دامنه فعاليت بزهكاران نيز گسترش يافته است، چون معمولاً هر پديده‌ جديدي در كنار فايده‌ها و تسهيلات خاص خود، مشكلات به خصوصي را نيز به دنبال خواهد داشت و ممكن است؛ وسيله‌اي جهت نيل به برخي مقاصد و اهداف شوم فرصت طلبان باشد. به همين جهت كنوانسيون‌هايي در اين زمينه به تصويب رسيده است:
اول: كنوانسيون توكيو، مورخ 14 سپتامبر 1963 به نام كنوانسيون راجع به جرايم و برخي اعمال ارتكابي ديگر در هواپيما (در ايران 21/2/55 تصويب شد)
دوم: كنوانسيون لاهه براي سركوبي تصرف غير قانوني هواپيما، منعقده در لاهه در تاريخ 16 دسامبر 1970 ميلادي (در دي ماه 1350 به تصويب ايران رسيد)
سوم: كنوانسيون راجع به اقدام براي سركوبي اعمال غير قانوني عليه امنيت هواپيمايي كشوري منعقده در مونترال در تاريخ 23 سپتامبر در سال 1971 ميلادي است ( در ايران مورخ 7/3/52 تصويب شد)
مفاد اين كنوانسيون‌هاي بين المللي هر يك مكمل ديگري است.
در ايران علاوه بر تصويب اين كنوانسيون‌ها قوانين ديگري نيز به تصويب رسيده است كه برخي از اين قوانين قبل از تصويب اين كنوانسيون‌ها، وجود داشته‌اند.
با اين وجود، قوانين مذكور داراي نقايصي است؛ كه نيازمند اتخاذ تدابير پيشگيرانه موثرتر و رفع نواقص موجود و ايجاد الزامات بيشتر براي دولتها در مسير مبارزه با اين جرائم است.