دانلود پايان نامه بررسي رابطه هوش معنوي و تاب آوري در كيفيت زندگي كاري ميان كارك

تعداد صفحات:102

نوع فايل:word

فهرست مطالب:

چكيده

كليد واژه

فصل اول - كليات تحقيق

مقدمه

بيان مسئله

اهميت و ضرورت پژوهش

اهداف تحقيق

هدف كلي

اهداف جزئي

سوالات پژوهش

تعاريف نظري

هوش معنوي

تاب آوري

كيفيت زندگي كاري

تعاريف عملياتي

هوش معنوي

تاب آوري

كيفيت زندگي كاري

فصل دوم - ادبيات و پيشينه پژوهش

هوش معنوي

مولفه هاي هوش معنوي از ديدگاه هاي مختلف

ديدگاه ايمونز

ديدگاه فريدمن و مك دونالد

ديدگاه نوبل و واگان

ديدگاه مك مولن

نظريه هوش سه گانه دانا زوهار و يان مارشال

تاب آوري

مدل هاي گارمزي و همكاران در خصوص تاب آوري

مدل تاب آوري فلچ

كيفيت زندگي كاري

نظريه والتون

نظريه دوبرين

نظريه كانينگهام و ابرل

پيشينه پژوهش (خارجي و داخلي)

هوش معنوي

كيفيت زندگاري كاري

تاب آوري

فرضيه تحقيق

جمع بندي

فصل سوم - روش شناسي پژوهش

طرح كلي پژوهش

جامعه آوري

نمونه و روش نمونه گيري

ابزار گردآوري اطلاعات

پرسش نامه هوش معنوي

روايي و پايايي پرسش نامه هوش معنوي

پرسش نامه تاب آوري بزرگسالان(ARS)

روايي و پايايي پرسش نامه تاب آوري بزرگسالان

پرسش نامه سنجش كيفيت زندگي كاري

روايي و پايايي پرسش نامه كيفيت زندگي كاري

نحوه اجراي آزمون

روش تجزيه و تحليل اطلاعات

ملاحظات اخلاقي

فصل چهارم - يافته هاي پژوهشي

داده هاي توصيفي

يافته هاي استنباطي

فرضيه اول

فرضيه دوم

فرضيه سوم

فرضيه چهارم

فصل پنجم - بحث و نتيجه گيري

خلاصه پژوهش

بحث و نتيجه گيري

دستاوردهاي اصلي پژوهش

محدوديتهاي پژوهش

دراختيار محقق

خارج از كنترل محقق

پيشنهادهاي پژوهش

پيشنهادهاي كاربردي

پيشنهادات پژوهشي

منابع و ماخذ

پيوست ها

پرسش نامه هوش معنوي

پرسش نامه كيفيت زندگي كاري

پرسش نامه تاب آوري

فهرست اشكال:

هرم هوش چندگانه

مدل تخريب و انسجام مجدد فلچ

فهرست جداول:

اطلاعات دموگرافيكي گروه نمونه

ميانگين و انحراف معيار متغيرهاي هوش معنوي، تاب آوري و كيفيت زندگي كاري

همبستگي بين ابعاد هوش معنوي و ابعاد تاب آوري

همبستگي بين ابعاد هوش معنوي و ابعاد كيفيت زندگي كاري

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر شايستگي فردي

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر شايستگي اجتماعي

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر انسجام خانواده

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر حمايت اجتماعي

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر ساختار فردي

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر روابط انساني

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر امنيت شغلي

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر پيشرفت شغلي

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر مشاركت

رگرسون ابعاد هوش معنوي بر منزلت انساني

رگرسيون ابعاد هوش معنوي بر توازن كار و زندگي

رگرسيون تعهد كاري بر ابعاد هوش معنوي

رگرسيون مسائل مالي بر ابعاد هوش معنوي

چكيده:

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه هوش معنوي و تاب آوري در كيفيت زندگي كاري ميان كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد يزد بود. جامعه پژوهش شامل كليه كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي شهر يزد بود كه 100 نفر از آن ها بصورت تصادفي انتخاب شدند و به پرسش نامه هاي هوش معنوي، كيفيت زندگي كاري و تاب آوري بزرگسالان پاسخ دادند.

جهت تحليل داده ها علاوه بر روشهاي توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين ابعاد هوش معنوي (ارتباط با سرچشمه هستي، اتكا به هسته دروني) با ابعاد تاب آوري (شايستگي فردي، شايستگي اجتماعي، انسجام خانواده، حمايت اجتماعي، ساختار فردي) و سه بعد از ابعاد كيفيت زندگي كاري (روابط انساني، توازن كار و زندگي و تعهد كاري) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين اتكا به هسته دروني قدرت پيش بيني كنندگي معناداري را براي ابعاد تاب آوري شامل شايستگي فردي، انسجام خانواده، ساختار فردي و ابعاد كيفيت زندگي كاري شامل : روابط انساني و پيشرفت شغلي دارد و سرچشمه هستي تنها از قدرت پيش بيني كنندگي معناداري براي توازن كار و زندگي كه از ابعاد كيفيت زندگي كاري است برخوردار ميباشد از طرف ديگر هر دو بعد هوش معنوي نيز قدرت پيش بيني كنندگي معناداري براي ابعاد ديگر تاب آوري از جمله: شايستگي اجتماعي و حمايت اجتماعي و ابعاد ديگر كيفيت زندگي كاري مانند مشاركت را دارا ميباشند. اما دو بعد هوش معنوي توانايي پيش بيني كردن را براي ابعاد كيفيت زندگي كاري شامل: امنيت شغلي، منزلت انساني، تعهد كاري و مسائل مالي ندارند.

مقدمه:

مساله هوش بعنوان يك ويژگي اساسي است كه تفاوت فردي را در بين انسانها موجب ميشود از ابتداي تاريخ مكتوب زندگي انسان مورد توجه بوده است. اما از آغاز مطالعه هوش غالبا بر جنبه هاي شناختي آن نظير حافظه، حل مسئله و تفكر تاكيد شده، در حالي كه امروزه نه تنها جنبه هاي غيرشناختي هوش يعني توانايي عاطفي، هيجاني، شخصي و اجتماعي مورد توجه قرار ميگيرد بلكه در پيش بيني توانايي فرد براي موفقيت و سازگاري در زندگي نيز مورد اهميت واقع شده است. هوش معنوي بعنوان يكي از مفاهيم جديدي هوش در بردارنده نوعي سازگاري و رفتار حل مساله است كه بالاترين سطح رشد در حيطه هاي مختلف شناختي، اخلاقي، هيجاني، بين فردي و ... شامل ميشود و فرد را در جهت هماهنگي با پديده هاي اطراف و دستيابي به يكپارچگي دروني و بيروني ياري مينمايد. اين هوش به فرد ديد كلي در مورد تجارب و رويدادهاي زندگي ميدهد و او را قادر ميسازد به چارچوب بندي و تفسير مجدد تجارب خود پرداخته، شناخت و معرفت خويش را عمق ببخشد.

ولمن هوش معنوي را بعنوان ظرفيت انسان براي پرسيدن سوالات غايي درباره زندگي و تجارب همزمان و ارتباط هريك از ما با دنيايي كه در آن زندگي ميكنيم تعريف ميكند.

كيفيت زندگي كاري فلسلفه و اصولي است كه نشان ميدهد افراد مهمترين منابع سازماني قابل اطمينان و مسئول هستند، قادر به ايجاد سهم ارزش مندي در سازمان ميباشند و بايد با آنها رفتاري مبني بر احترام و درخور شان داشت. كيفيت زندگي كاري شامل فرصتها براي حل مشكلاتي است كه منافعي را بطور دو طرفه براي كارمند و كارفرما به همراه دارد و مبتني بر همكاري در مديريت كار است. برخي آن را روشهايي ميدانند كه منجر به تقويت رضايت و بهره وري كاركنان ميگردد.

سطوح بالاي كيفيت زندگي كاري براي سازمان ضروري است. از آن جهت كه سازمان را براي كاركنان جذاب ميكند و منجر به حفظ و نگهداري آنان در سازمان ميشود. كيفيت زندگي كاري انعكاسي از روابط موجود بين كاركنان و محيط كاري آنان است اين رابطه نشانه اي از ميزان سازگاري فرد با شغلش ميباشد. كيفيت زندگي كاري را بعنوان يك محيط كاري، مطلوب ميدانند كه با اختصاص پاداش، امنيت شغلي و ايجاد فرصتهاي رشد شغلي، موجب حمايت و ارتقاي رضايت شغلي كاركنان را فراهم ميسازد.

رويكرد روانشناسي مثبت گرا با توجه به استعدادها و توانمندي هاي در سالهاي اخير مورد توجه روانشناسان قرارگرفته است. اين رويكرد هدف نهايي خود را شناسايي سازه ها و شيوه هايي ميداند كه بهزيستي و شادكامي انسان را به دنبال دارند. از اين رو عواملي كه سبب سازگاري هرچه بيشتر آدمي با نيازها و تهديدهاي زندگي گردند، بنيادترين سازه هاي مورد پژوهش اين رويكرد مي باشد.

در اين ميان تاب آوري جايگاه ويژه در حوزه روانشناسي تحول، روانشناسي خانواده و بهداشت رواني يافته ست، به طوري كه هرروز بررسي و پژوهشهاي مرتبط بر اين سازه افزوده ميشود . گارمزي و ماستن تاب آوري را يك فرآيند، توانايي يا پيامد سازگاري موفقيت آميز با شرايط تهديد كننده تعريف نموده اند. به بيان ديگر تاب آوري، سازگاري مثبت در واكنش به شرايط ناگوار است.

البته تاب آوري، تنها پايداري در برابر آسيبها با شرايط تهديد كننده نيست و حالتي انفعالي در رويارويي با شرايط خطرناك نمي باشد بلكه شركت فعال و سازنده در محيط پيرامون خود است. ميتوان گفت تاب آوري، توانمندي فرد در برقراري تعادل زيستي- رواني، در شرايط خطرناك است.